De UFO-piloot uit Utrecht

Iedereen die veelvuldig in Utrecht uitgaat of op de “juiste” plek op het juiste moment staat, komt hem een keer tegen. De enige UFO-piloot die ik persoonlijk ken. Vaak draagt hij een bruin versleten jas met de knoopjes tot aan de top vastgeknoopt. Zijn broek hangt altijd lager dan hij hoort te hangen; mensen vinden dit vaak belachelijk om te zien. Ik vind dit meer een soort stijl dan een gebrek aan financiële middelen om een riem te kopen. Zijn zwarte mini-afro met lichte grijze puntjes is opmerkelijke en hierdoor zie je hem al vaak van ver aan komen sjokken. Ruikend naar bier en zweet, zoals elke man hoort te ruiken, komt hij de Utrechtse uitgaanslui vaak om wat kleingeld vragen. “Heeft u misschien een centje voor mij zodat ik kan slapen?" Iedereen die redelijk bekend is met zwervers weet dat hij dan eigenlijk bedoelt te zeggen: “Heb je misschien 2 euro voor mij zodat ik nog een klein beetje bier en drugs kan kopen voordat ik ga slapen?” Vaak zeggen de mensen 'nee', niet beseffende dat zij dit geld vaak aan precies dezelfde lugubere activiteiten gaan uitgeven die avond, maar als zij dit zelf doen is het prima. Wat hem anders maakt dan een stereotype dakloze man is dat hij het niet erg vindt om een tegenprestatie te doen omdat je hem geld hebt gegeven. Zo vindt hij het nooit erg om je een verhaaltje te vertellen over zijn jeugd, zijn pieken en dalen, zijn gevoelens over de samenleving maar vooral over zijn afkomst. En zijn afkomst is misschien het meest speciale aan deze man.

Twee jaar geleden ben ik deze man, tot mijn grote geluk, een keer overdag tegengekomen in Utrecht. Hier vertelde hij mij en een aantal van mijn vrienden zijn verhaal. Het verhaal van hem: Babet Hojer.

Hij is namelijk op aarde geboren maar is daarna voor zijn werk naar een planeet hier, ver, ver vandaan vertrokken. Deze planeet heet “ Erra” en ligt ligt ergens tussen het 2^de en het 3^de “dal”universum. (Om jullie lezers enig idee te geven waar dat precies ligt. Een daluniversum is ongeveer duizend lichtjaren hiervandaan en wij leven in het 6^de daluniversum, do the the math!) Het vervoersmiddel dat deze man heeft gebruikt was 'de X-acht und swanzig'. Dit is een Duitse schotel. Deze wordt beschouwd als de Mercedes onder de vliegende schotels. Volgens de man hebben de Duitsers UFO's en moeten wij niet zo naïef zijn. We moeten daar op onderzoek uitgaan, want het is echt waar en het moet niet over het hoofd gezien worden! Als UFO-piloot moest hij van de Duitsers naar Erra toe. Wij vroegen hem waarom hij de uitverkorene was om dit spektakel mee te maken, waarop hij antwoordde: “Dit is omdat ik zo’n hoog IQ heb, namelijk 186”.  In deze net verkregen informatie moesten wij natuurlijk doorgraven en wij vroegen hem waarom hij zo'n gigantisch IQ niet gebruikt had om rijk te worden. Hij antwoordde: “Ik had misschien de olie of de marketing in moeten duiken want daar ligt het geld”. De reden waarom hij dit niet eerder heeft gedaan is omdat hij nog kilo’s aan goud en zilver heeft liggen op planeet Erra. Dit is daar namelijk het betaalmiddel. Om een idee te krijgen van dit valuta beschreef hij dat je voor een doorsnee zilveren ring een royaal avondje in de discotheek kon beleven op Erra. Vervolgens liet hij ook weten dat dit misschien niet het beste voorbeeld was omdat wij vaak gratis zouden mogen drinken in de kroegen op Erra omdat we van aarde afkomstig zijn. De meest logische vraag die nu voor de hand lag was: "Waarom ben je hier op aarde een dakloze aan het uithangen en ga je niet op Erra als een God leven?" Voordat hij deze vraag kon beantwoorden kwam er een abrupt einde aan ons gesprek omdat hij werd geroepen door een maat van hem. Hij moest weg maar niet voordat hij ons vroeg om een paar euro zodat hij kon ergens kon slapen. Wij waren blij dat we hem met nog wat drugs en bier konden opzadelen en gaven hem 5 euro. Onze vraag bleef vooralsnog onbeantwoord en we zagen hem wegsjokken met een man die verdacht veel op Johnny Cash leek. 

20 Oktober liep hij op een drukke avond in Utrecht opeens langs mij heen en ik vroeg me af of hij mij nog herkende, dit was niet het geval. Toen ik hem herinnerde aan ons korte straatinterview moest hij lachen: "Ik heb geen idee waar je het over hebt," zei hij. Vervolgens liep hij een zeer luguber straatje in en sjokte hij langzaam uit mijn zicht. Misschien wel weer op weg naar Erra!

                                          bron: Ron Foto's

Sven Sokal